2 september zaterdag

Gisteravond laat in de trein na tienen ingestapt en na bedden opgemaakt te hebben zelfs voor 2 mensen in een 4 persoonscabine niet erg ruim. Gelukkig alle 4 bedden geboekt zodat je niet midden in de nacht gewekt wordt door in- of uitstappers wat natuurlijk met lichten aan, deuren schuiven alles in- en uitpakken gepaard gaat. Trein is stukken beter dan de vorige, matrassen, dekbedden en de schuifdeuren die deze keer wel dicht kunnen en veel minder gerammel van de trein zelf. Is alles dan stil, nee bij lange na niet omdat alles van oost naar west en omgekeerd over deze sporen gaat is het een voortdurend wisselen van spoor en door de wissels schokt dat en geeft dat enig gerammel met de daarbij behorende ontelbare vracht- en personentreinen die passeren.Maar daar wen je snel aan en we slapen goed, soms wakker, maar door de cadans sukkel je wel weer in slaap. Buiten de eeuwige berkenbomen, miljoenen trekken aan je voorbij met af en toe een riviertje of een dorpje of stad. Daartussen op de wijdse vlaktes de boertjes met veelal 1 koe en een stukje land om de datschas heen. Niet groter dan een postzegel waarop wat groenten verbouwd worden en wat ze de winter door moet helpen. Hoe doen ze dat met wat aardappels, bonen, tomaten en nog wat ander spul. Geen weg in de buurt of met geluk een zandpad. Hoe komen ze in een dorp of stad? Geen watjes hier met de zeer strenge winters en op de datschas bijna allemaal een golfplaten dakje. Een hard leven moet dit wel zijn en met een echte winter van oktober tot en met maart lijkt het ons geen pretje om in zo'n Hans en grietje huisje te moeten wonen. Leuk voor de foto's door de vaak mooie kleuren en hout versieringen rond de kozijnen maar het blijven vaak krotjes. Vergelijkbaar bij ons een moestuincompex met een hokje erop voor gereedschap of om even bij te komen van het werken met dat verschil dat de hokjes hier iets groter zijn en voor permanente bewoning bestemd.
Wat doe je dan in de trein de zul je afvragen buiten elkaar vervelen. Monique heeft 2 flinke boeken meegenomen waarvan 1 het kado is van een collega, toepasselijk titel, het brilletje van Tsjechov, reizen door Rusland geheten. Zelf heb ik een verzameling over de wadden wat ik al uit heb voor de grote sprong voorwaarts die we moeten maken de 3436 km aan een stuk.Nu ploeter ik door een verzameling verhalen van Maarten 't hart 800 blz. Zwaar omdat de man zIjn door de kerk verknipte verleden met zich meetorst, maar hij schrijft bevlogen. Verder is het opstaan en met 2 vingers wat water achter je oren je wassen, behelpen dus. Ontbijt maken met wat je meegenomen hebt, beetje smeerleverworst, dat denken we tenminste ontcijferd te hebben op het doosje en een stukje kaas dat zonder koelkast nu al ligt te zweten. Wat fruit erbij en daarna alles met een beetje heet water uit de samowar en wat wasmiddel afwassen. Muziek hebben we meegenomen op de telefoon, bijna 600 nummers in diverse genres voor het geval we geen netwerk hebben en dat gebeurt nogal eens. Hebben we wel een goede ontvangst, vaak alleen bij de grote stations dan kunnen we skypen met familie en proberen iets te uploaden op de site. Foto's lukt niet daarvoor is de verbinding te traag. We schrijven de tekst nu als een email aan onszelf. Hebben we ontvangst dan snel versturen en knippen plakken. Tekst komt alleen vervormd over heb ik gezien maar die puzzle moeten jullie maar oplossen. We hopen op betere tijden.
Verder verveelt het naar buiten kijken niet omdat het landschap blijt intrigeren en de haveloze toestanden van de bedrijven dier langs staan.tot morgen.