30 augustus woensdag

Rustig opgestaan en eerst uitgebreid ontbeten in het zeer gezellige restaurant van het hotel. De dames komen nu we er een paar dagen zijn een voor even langs de balie om wat te zeggen tegen ons. Ook al spreken ze soms een paar woordjes engels. Ze vinden het net als wij blijkbaar gezellig als je wat vriendelijks tegen ze zegt. Daarna ingepakt en met alles naar het station om de bagage tijdelijk op te slaan zodat we de rest van de dag daar geen last van hebben. Het weer is na de enorme hoosbuien van gister beter gezind, bewolkt maar droog.
Vandaag is het in Kazan feestdag van de stad maar ook nog feest van de republiek Tatarstan. Overal festiviteiten dus. Een van de terreinen uigezocht waar we hopen iets van de feesten mee te krijgen. Aangekomen daar net als op de treinstations met onze rugzakjes door de scanners terrein is hermetisch afgezet met op elke 10 meter een agent. Veilig gevoel dus en gezien het overvloedige drankgebruik, overal in de straten zie je flessen liggen, wel nodig want net op het terrein worden er een drietal laveloos afgevoerd en dat gaat hier op zijn russisch, net als trouwens de opvoeding van de kinderen, in Nederland kamerdebatten erover hier dagelijkse leven.
Het feest zelf is meer een groot uitgevallen braderie met springkussens, marktkraampjes die veel speelgoed en aandenkens in alle vormen van Tatarstan of Rusland verkopen. Het eetgedeelte is wel verrassend, veel vlees wordt er aangeboden op enorme spiesen, b.v. 3 koteletten op 1 spies en meer van dat. Blijkbaar voor de grote eters of een gezinsportie? We keken de ogen uit want op het grote podium werd aan een bataljon militairen een lintje of oorkonde gegeven. Elke militair kwam in militaire pas opdraven en de laatste paar meters werden de benen een meter hoog opgezwaid. Dat alles onder een begeleidend muziekje van het korps en het publiek dat met kleine vlaggetjes en veel applaus het waardeerde. Nogal een poespas maar uniformen zijn hier overal erg in trek, ook kinderen zie je in volledige outfit uitgedost. Soort status? Of gewoon dol op militarisme? Daarna kwamen enkele lokale zangers die gingen optreden alleen kromden onze tenen ervan dus snel wegwezen. De dag voor de rest uitgezeten en op tijd naar het station voor de trein naar Ekaterineburg. Leuke knul van 15 bij ons in de cabine die op deze manier aan zijn Engels wil en moet werken. Ijs is op deze manier snel gebroken en Monique mag door zijn moeder gemaakte appelsap proeven. Veel mensen hebben valt op allerlei zelf gemaakte dranken en eten bij zich. Nog geen ik koop wel wat cultuur maar ook gezien de zeer lage lonen, ze hebben het krap hier!!!