23 augustus dinsdag

De herkansing dus van het rode plein. Overal is men aan het werk om de wegen en stoepen te verbeteren. Het wordt er fraaier op want met beperkte middelen maar wel veel mankracht wordt de klus gedaan. Een voorbeeld, 5 mannen op een steiger die met een pikhamertje (geen houweel dus) een complete wand van een kerk aan het afbikken zijn. Overal voor de zeer zware klussen zie je bruine mannen uit de Kaukasus, Oezbeken, Tadzieken die voor 50 euro per maand moeten werken. Dus door al dat gewoel eindelijk bij het plein aangekomen staat het vol met zeer hoge tribunes rondom volgebouwd voor 2 evenementen die paralel lopen. Military's taptoe (we hebben Delft toch al) en een paadenevenement. Toch maar een selfie gemaakt met de beroemde kathedraal van de voorbede van de moeder Gods op de greppel heet. Wie verzint het. Of gewoon de Pokrov of de Basiliuskathedraal. Nogal een stuk geschiedenis heeft deze wel als je op Wikipedia leest. Vooral onder de bolsjewieken. Vrolijk is het er wel op het plein tussen de werkelijk duizenden toeristen waarvan 80% Chinees is en die zijn erg aanwezig. Niet het Kremlin ingegaan vanwege de werkelijk 1 km lange rij. Geen doorkomen aan en in Kazan wacht ons het Kremlin. Het is een ommuurde deel van een stad was. Versterkt door grote hoge muren. Blijft imposant om deze muren met daartussen 17 grote torens te zien. Daarbinnen de vele gebouwen va de vroegere tsaar en kerken. Ook de graftombe van Lenin was vanwege de tijdelijke feesten niet te bereiken. Buiten het plein kun je lekker wandelen door de vele parken met enorme vijvers en fonteinen. Na de lunch naar de kathedraal van christus de verlosser die aan de Moscva ligt bezocht. Ook weer enorm mooi met prachtige fresco.s en inkomen. Helaas mocht er niet gefotografeerd worden. Dan maar door naar iets moderners aan de overkant van de rivier " De chocoladefabriek " iets wat moet gaan lijken op Strijp-S maar nu nog een slechte kopie ervan is. Kritiek die men zelf heeft is teveel horeca en daardoor te weinig diversiteit. Maar de orde rode fabrieksgebouwen waren beslist de moeite en de Mojito kwam goed op tijd na de weer vele kilometers die we weer gelopen hebben vandaag (en trappen)