17 September, zondag

Na een echt Chinees ontbijt, bonen, tauge, pindascheuten, gefermenteerde groenten, gestoomd broodje, gezouten gekookt ei op stap. De hele dag deze mooie ommuurde stad verkennen. Gelukkig is de drukte van gisteren grotendeels over. Waarom het zaterdag zo enorm druk was? Feestdag?
Eerst maar begonnen met geld pinnen wat niet lukt omdat deze automaat het niet toelaat, nog een geprobeerd ook niet. We worden verwezen naar een buiten de muur wat een 500mtr lopen is. Hebben we nog niet gedaan deze vakantie dus voor de verandering! Eerst maar een echte koffie gevonden met een bananen pannenkoekje want het ontbijt was het niet helemaal. Buiten de muur na het pinnen eerst nog een kleine markt met eetkraampjes bezocht. Echt een marktje voor lokale mensen om er te eten, van alles te krijgen. Voor echt een paar (2) euro kun je hier een complete maaltijd bij elkaar harken, van een bamie soepje, tot een vleesspies, een bapao, rijst met vlees- groente, dessert. Keuze genoeg.
Besluiten om maar terug binnen de muren te gaan lopen omdat er nog zoveel niet gezien is en we willen buiten de drukte blijven. Houden de kaart verkeerd waardoor ipv rechtsaf we dus links in de hoek van het stadje lopen. Niet erg want we lopen op een soort strijp-S achtige gebouwen af waarop de muren meters grote posters geplakt zijn ter aankondiging van het fotofestival van de stad.
Alles is nog in opbouw voor de volgende week. Muren worden geverfd, gestuct en fotografen zijn bezig om binnen het hun toegewezen ruimte de foto’s op te hangen. We lopen overal rond, worden hier en daar uitgenodigd om commentaar te geven, op de foto te gaan met de fotografen of op de film te gaan met de curator die met een 3 man sterke filmploeg komt aanzetten. Als is het maar dat hij volgend jaar weer de nodige subsidie ervoor krijgt wij vinden het goed. Weer een geweldige ervaring en een ontspannen sfeer ook al was er nog veel werk te verzetten voor ze. De nodige adressen weer mee terug genomen met het verzoek om mails en foto’s.
Thee besteld in wat het pop-up restaurant van de tentoonstelling moet worden. Ook hier nog in voorbereiding. Eigenaresse geeft met een koffie apparaat uitleg aan een 5tal meisjes over hoe men koffie zet. Ondenkbaar voor ons maar in dit theeland nog zoeken naar goede echte koffie ipv nescafe. We kiezen 2 soorten uit, een op basis van gierst met citroen en de andere minidadels met een zuur appeltje ter grootte van een walnoot. De laatste is een topper de eerste een flauw vlak mengsel. Er wordt in de omgeving veel gierst verbouwd zodat ze het maar raar vind dat wij het voornamelijk gebruiken bij ons als vogelzaad. Ze brengt ons ook nog alle ingredienten zodat we kunnen zien wat er allemaal inging. Woont in Zuid-Afrika en is bevriend met een jongen met een oud Nederlandse naam. Door de verhalen die we uitwisselen is ze geinteresseerd naar de site van Intelligentia-ice en als reden om naar NL te komen.
Hierna op het terras van een restaurant gegeten. Omdat we buiten zitten zijn we een attractie en worden we als vaker op de foto gezet. Het aantal westerse toeristen valt nog steeds erg mee en is dus een bijzonderheid. Eten smaakte weer prima, meestal bestellen we een 3 tal bordjes (ontbijtbordje) dat we dan met elkaar delen. Zeer zelden dat er iets niet lekker is en voor ons een beproefde methode. Kosten zullen we het maar niet over hebben, bijna niks.
Op zoek naar tempels proberen we bij 2 om op de 60+ regeling binnen te komen maar worden naar buiten de muren gewezen om daar een sticker te halen voor op het paspoort. Om nu nog eens 800 meter te lopen laten we dat maar. Raken echter verzeild via de winkel van het speciale gedroogde Pingyao vlees wat je overal wordt aangeboden in een museum erover. Alles echter in het chinees dus we steken er niet veel van op. Ziet eruit als biltong wat we uit Zuid-Afrika kennen. Chinezen zijn er dol op want er zijn veel winkels die er in handelen.
Nog wat door het dorpje gelopen waar je vaak via de fraaie deuropeningen in een soort binnenplaats kan kijken. Ook de fraaie typisch Chinese daken en de beschilderingen van de huizen is kleurrijk. Inmiddels avond en de lampen maken de sfeer nog specialer.
Tijd voor een massage, Geert rug/nek en Monique haar voeten. Mensen komen als we er zitten ineens binnenlopen en eerst niets en nu zijn alle plekken opeens gevuld en moeten er in ijltempo masseuses aangerukt worden. Waar ze dan vandaan komen weet je niet maar ze zijn er erg vlug. Soort oproepkrachten dus, ook in China bekend! Massage zelf is niet geheel pijnvrij, deze vrouwen hebben zeer sterke handen en voelen exact waar iets vast zit, maar daar was het ook om te doen.
Hierna nog even wat gegeten, soort mongools stoofpotje met erg gezonde dingen erin, bokchoy (kleine chinese kool) tahoe, wortel, paprika en gehaktballetjes. Beetje witte rijs erbij en klaar. Zodoende ga je nooit met een zwaar gevoel naar je bed allemaal zeer licht verteerbaar.
Teruggekomen in het hotel is men (10 uur) het plafond en plaatmateriaal uit de hal aan het slopen. Schiet wel op en geeft wat rommel maar we merken er niets van bij het slapen. Morgen vroeg de trein (hoge snelheidstrein) in 4 uur de 715 km naar Beijing.