15 September, vrijdag

Half 6 wordt er geklopt door de conducteur dat we aanstalten moeten maken. Zachtjes gedaan want de hamburgers (niet eetbaar deze 2) slapen nog. 06.08 uur stopt de trein en we gaan eerst maar eens proberen geld te pinnen. Direct al geen succes, automaat slikt Geert zijn pas in en rapporteert met veel Chinese tekst. Geen paniek nog passen genoeg over maar toch.
2 Jonge Amerikaantjes vinden een half uur later wel een bank een 500 meter van het station af, geld in de knip geeft een wat geruster gevoel. Eerst maar een ontbijtje gezocht wat echt Chinees is, kop zoute thee met melk wat echt niet smaakt en een ba pao (gestoomd broodje) waarin een vulling met ? In elk geval ook niet te eten. Kost niets maar gelukkig zien we een Nederlandse vrouw wat ons verderop een ander tentje aanwijst. Helaas niet veel beter, we wachten maar op betere tijden.
Nog tijd genoeg totdat de trein naar Datong vertrekt 11.00 uur en om half negen gaat de bank open van de achterover gedrukte pinpas. Bank bezocht en na invullen van een register, handtekening (waarvoor teken je) kopieen paspoort gemaakt en een vijftal mensen die er zich mee bezig hielden en na een kwartier weer een pas rijker sta je weer buiten. Allemaal zonder een woord Chinees en 5 woorden Engels, niks is moeilijk!
Trein naar Datong doet er een 4tal uren over en het is geen fraai landschap wat we zien. Overal geindustrialiseerd gebied, Denk dan aan een onherbergzaam landschap waar nauwelijks nog enige vegetatie groeit, afschrikwekkende kolenmijnen en luchtvervuiling die tot de ergste ter wereld behoort, afgewisseld met wat kleine boeren die erg veel mais verbouwen en zoals in alle steden die we zien reuzengebouwen. Gigantische torenflats rij na rij waarin duizenden mensen zitten of komen te zitten want er staan er net zoveel in aanbouw. Rond de middag aangekomen en de taxi naar het hotel genomen dat zich in een van deze torens op de 22e etage bevindt. Alleen is de beheerder niet thuis en er hangt alleen een bord in het Chinees. Tijd verstrijkt en gelukkig helpt een chinees meisje ons even naar het nummer te bellen en de beheerder was net even lunchen.
Even opgefrist en willen dan naar de hangende kloosters, ongeveer 33 km buiten de stad. Volgens de beheerder zou dat 2 1/2 uur duren, wil dus niet eigenwijs zijn iets wat ik nooit ben en accepteer het maar. Later blijkt 1 ½ uur en bij 2 uur s’middags was het haalbaar geweest. Skippen dit dus maar met tegenzin natuurlijk. Nou ja als je op alles op de hele reis 1 ding mist mag je niet klagen lijkt me.
De middag doorgebracht in de stad, eerst weer veel lopen omdat ze de doorgaande wegen afzetten met een gigantische rij hekken van 1.50 hoog, overklimmen is geen optie en dus maar ongeveer 1 km gelopen tot de eerstvolgende brug over deze 12 baans weg. De eeuwenoude oude ommuurde stad voorzien van enorme verdedigingstorens is echter een goed alternatief voor de gemiste kloosters en daarvan bevinden zich er een zestal binnen de muren. Lopen meteen tegen de grootste aan en omdat we boven de 60 zijn gratis toegang. Echt iets voor Nederlanders! Prachtig klooster weer en ook deze bestaat weer uit een aantal grote bouwwerken waarin de boeddha beelden staan en voorzien van complete wanden met fresco’s. Verder is er een tamelijk grote vijver en alles omgeven door mooi aangelegde tuinen. Helaas staat er wel een bordje bij “keep of the green grasses” Mogelijk zien we de andere kleuren gras nog we zijn benieuwd.