12 september dinsdag

12 September
Afspraak met Gayá gemaakt om naar haar paardenvrienden te gaan vandaag en om half elf te vertrekken. Wordt later en later en om 12 vertrekken we (we kennen Gayá inmiddels erg goed) uiteindelijk. De vrouw is de hele dag in de weer voor haar gasten, s’ morgens half 8 tot half 9 ontbijt maken en dan de reizigers die vertrekken naar het busstation brengen waar de bus om 10 uur vertrekt. Ze klaagt nooit, altijd een blij gezicht en slaat zich er zonder overleden man er met haar 2 meiden goed doorheen. Toen op een avond van de Duitse groep van 10 er rond 12 uur nog 2 ontbraken pakt ze de auto en gaat ze zoeken. Bezorgd om iedereen en geen vraag teveel. Wat een mooi mens. Ook de meiden van 12 en 17 en die worden niet gespaard, de kleinste staat om 22.15 nog aan de afwas en ook haar moeder wordt ingezet om de kacheltjes aan te maken bij een koude nacht. Ook de was wordt door haar moeder verzorgd. Korte periode natuurlijk dat alles verdiend moet worden. Zelf maakt ze de ontbijtjes klaar, brengt en haalt mensen van het busstation, rijdt mensen op verzoek ergens naartoe, organiseert de uitstappen en zit soms zelf om 00.00 uur nog de boekhouding van die dag bij te werken. Geen probleem als de tijd wat uitloopt. Als je hier te midden van de onmetelijke natuur nog niet tot rust komt lukt het je nooit. Dus maar weer wat geschreven voor de blog, Monique haar dagboek bijgewerkt en ze heeft een mooi waterverf tekeningetje van een Ger gemaakt.
Met de Japanse jongen Masake die net terug Is van UB op weg naar Yara en haar man, de paardenfokkers en schoolvriendin van Gaya. Masake was al ruim 2 maanden bij hen geweest maar moest zijn visum verlengen in UB. Rijdt graag paard en is daarom al die tijd bij hen geweest. Bij aankomst bij de 2 gers van deze familie wordt hij dan ook als een zoon ontvangen. Mooi om te zien als zowel Yara als haar man hem om de nek vliegen. Hartelijke ontvangst zoals wij meemaken het hele volk is heel hartelijk.
Eerst wat eten zegt Gayá waarop er een schaal met de erg zure gefermenteerde paardenmelk rondgaat. Aangezien we karnemelk kennen en ayran geen erg grote stap en best te drinken. Vervolgens brokjes goudgele harde koemelk kaas en stukjes gedroogde yoghurt. Schaaltjes met yoghurt werden vol geschept en kregen we brood met eigen gemaakte boter met suiker. Bijzondere smaken omdat alles daar bereid wordt en het niet alledaagse dingen zijn. Op de kachel staat een enorme schaal in de ring waar normaal het deksel zit van de kachel. Zodoende wordt de schaal van onder af verwarmd en roert de boerin de substantie regelmatig door totdat de bovenste laag boter is en ze die eraf schept. Van een groot leren dierenvel van een meter groot is een zak gemaakt die aan een houten stellage hangt met een stok erin zoals ze bij ons de boter karnen. Hierin zit de paardenmelk die langzaam fermenteert en de dagelijkse drank is van de boeren. Geert is met de boer paardrijden, alhoewel aan de teugel in het geaccidenteerde terrein toch een uitdaging en hij komt na een uur dan ook heel en tevreden terug. Was voor hem de eerste keer. Morgen spierpijn? Enorme ervaringen weer om te zien hoe mensen in de natuur werken en zich met spaarzame middelen zien te redden. De hedendaagse tijd sluipt er natuurlijk wel in want we zien bij sommigen een schotel en zonnepaneel voor tv. Koelkast en ander witgoed wordt niet gebruikt!. Terug gekomen gaat Monique met haar Duitse vriendin in de zon liggen luieren. S' avonds uit eten in het enige chique hotel van het stadje en pakken ons 2e wijntje van deze vakantie. Te laat terug vertrokken want het is inmiddels zwart buiten en met een zaklampje en licht van de telefoon een hele tour. Maar na 2x fout gelopen het juiste pad gevonden. Kletsen nog even bij de Duitse groep die enthousiast terug is van hun grote paardentocht en gaan dan naar bed. Het is redelijk warm t.o.v. een paar dagen terug dus ik hoef niet achter de gebreide broek vannacht.